Matka Boża Ojców Barnabitów

MATKA BOŻA OJCÓW BARNABITÓW

 

Obraz Matki Bożej Opatrzności, jest czczony od wieków w  Rzymie w kościele ojców barnabitów pod wezwaniem Św. Karola „ai Catinari”.

Pod obrazem został umieszczony napis Mater Divinae  Providentiae – Matka Bożej Opatrzności. Tytuł ten wybrano być może dlatego, że duchowni synowie i córki św. Antoniego Marii Zaccarii – ojcowie barnabici, siostry anielanki oraz siostry Córki Bożej Opatrzności– tymi słowami zwracali się  w modlitwach do Najświętszej Maryi Panny.

Najświętsza Maryja Panna w ikonie matki Bożej Opatrzności  przemierzała drogi świata razem ze swoimi dziećmi od Ziemi Ognistej do Kanad y, od stepów argentyńskich do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, od puszcz Amazonii do Afganistanu, od Afryki do Europy.

Matka Bożej Opatrzności pozostawiła głęboki ślad w historii ojców barnabitów i sióstr Córek Bożej Opatrzności. Jej cicha i dyskretna obecność jest nieodłącznym elementem dziejów Zgromadzenia.

DZIECIĄTKO JEZUS

 

Kult Dzieciątka Jezus

W XVII wieku o. Jan od Najświętszego Sakramentu przeniósł nabożeństwo do Dzieciątka Jezus z Hiszpanii do Polski. Był on pierwszym Magistrem nowicjuszy w Karmelu.  W kronice klasztoru Niepokalanego Poczęcia w Krakowie zapisano, że figurkę Dzieciątka Jezus ubraną w piękne szaty mieli nowicjusze w swojej kaplicy. Na fasadzie kościoła, który obecnie pełni funkcję kaplicy szpitala klinicznego przy ulicy Kopernika w Krakowie, znajduje się rzeźba Dzieciątka Jezus. Pierwsze dzieła poświęcone Dzieciątku drukował w Krakowie o. Marcin Hińcza. Figurka Dzieciątka Jezus była czczona w Wilnie w klasztorze Ostrobramskim. Dzieciątko Jezus otaczano czcią w klasztorach karmelitańskich we Lwowie, Przemyślu, Krakowie, Czernej, Wadowicach i innych. Wielkim czcicielem Dzieciątka był  o. Anzelm Gądek Karmelita Bosy urodzony 24.02.1884 r. w Marszowicach w parafii Niegowici. Jego zawołaniem było „Mieć zawsze Dziecię Jezus w sercu swoim”. Stało się Ono jego miłością, wzorem, mistrzem, Królem jego duszy, a w końcu po prostu wszystkim. W 1914 r. założył Bractwo Dzieciątka Jezus w Krakowie, a 1921 r. wspólnie ze świecką Karmelitanką Janiną Kierocińską założył Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Obecnie obydwoje są Sługami Bożymi. Kult Dzieciątka Jezus rozszerzył się poza ramy Karmelu i jest czczony również w parafiach.  W jednej z najstarszych części zabytkowego centrum Pragi, na Malej Stranie, stoi kościół Panny Marii Zwycięskiej zakonu karmelitów bosych z Klasztorem Praskiego Dzieciątka Jezus. Nazwa miejscowego klasztoru pochodzi od figurki Dzieciątka Jezus, podarowanej karmelitom w 1628 roku przez szlachetną księżniczkę Polyxenę z Lobkowic. Podobno przekazując zakonnikom ten cenny klejnot rodzinny powiedziała: Oto oddaję wam, co mam najdroższego. Oddawajcie cześć temu Dzieciątku, a na niczym wam zbywać nie będzie. Figurka przedstawia Pana Jezusa w wieku mniej więcej trzech lat. W 1739 r. karmelici austriackiej prowincji rozpowszechnili nabożeństwa do Dzieciątka Jezus jako część swojego apostolatu. Dzięki temu popularność Króla z Pragi rozpowszechniła się na inne kraje. W roku 1741, na mocy listu apostolskiego, posąg ostatecznie przeniesiono do kościoła Matki Boskiej Zwycięskiej, dzięki czemu stał się on jedną z najbardziej znanych świątyń na świecie.

Dzieciątko w stanie nienaruszonym przetrwało wiele późniejszych zawieruch dziejowych. Jego kopie pojawiły się w wielu kościołach Europy, a później, dzięki hiszpańskim misjonarzom, na Filipinach i w Ameryce Środkowej. Hołd Dzieciątku oddawany jest przez cały rok. Ubierane jest w różne szaty, w zależności od okresu liturgicznego. W okresie Bożego Narodzenia przyodziewane jest w ciemnozielony aksamitny płaszcz - dar koronacyjny cesarzowej Marii Teresy.

Dzieciątko Jezus jest patronem: dzieci, szkół i uniwersytetów, życia rodzinnego, misji zagranicznych, wolności, dobrych finansów, zdrowia, pokoju, podróżnych oraz powołań. Kulminacyjnym punktem każdej przedświątecznej pielgrzymki do sanktuarium jest msza święta. Można zwiedzić niewielką ekspozycję obrazującą historię Praskiego Jezuska.

 

Modlitwa Benedykta XVI u stóp Praskiego Dzieciatka Jezus

„Panie Jezu !

 Widzimy Cię jako Dziecko i wierzymy, że Ty jesteś Synem Bożym, który przez Ducha Św. stał się człowiekiem w łonie Maryi Dziewicy. Tak jak w Betlejem, także i my razem z Maryją     i Józefem, aniołami i pasterzami adorujemy Cię i wyznajemy naszym jedynym Zbawicielem. Stałeś się ubogim, aby nas swym ubóstwem ubogacić; daj nam, abyśmy nigdy nie zapominali o ubogich i o wszystkich, którzy cierpią.

Strzeż nasze rodziny, błogosław wszystkie dzieci świata i spraw, aby zawsze panowała między nami miłość, którą Ty nam przyniosłeś i która czyni nasze życie bardziej szczęśliwym. Daj wszystkim, o Jezu, uznać prawdę Twego Narodzenia, aby wszyscy poznali, że Ty przyszedłeś przynieść całej rodzinie ludzkiej światło, radość i pokój.

Ty jesteś Bogiem i żyjesz, i królujesz z Bogiem Ojcem, w jedności Ducha Św., przez wszystkie wieki wieków. Amen.”

Dzieciątko Jezus do Naszego Przedszkola trafiło za pośrednictwem o. Kazimierza Lorka w 2015 roku.